آستین‌جنبان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آستین/جُنبان/

اسم مرکب[ویرایش]

آستین‌جنبان

  1. (قدیمی): رقصیدن.
    بر پای خاست و آستین می‌جنباند ... حالتی خوشش پدید آمد. «محمدبن‌منور»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن