آستیگماتیسم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فرانسوی

آوایش[ویرایش]

  • /آستیگماتیسم/

اسم مرکب[ویرایش]

آستیگماتیسم

  1. (پزشکی): اختلالی شایع در بینایی که در آن، پرتوهای نوری که در جهات مختلف به چشم میرسد، در فواصل مختلف از شبکیه جمع می‌شود و در نتیجه وقتی یک خط به خوبی دیده می‌شود، خط عمود بر آن تار دیدن میشود. آستیگمات.
  2. عارضه‌ای که بر چشم رسد و به سبب آن، نمی‌توان اندام جسمی را به طور واضح و آشکارا دید. این عیب به علت نامنظم بودن قرنیه (که کروی نباشد) و یا جلیدیه (که نامنظم باشد) ایجاد می‌شود. در این صورت در آن واحد ممکن نیست که تصویر قسمت‌های مختلف یک جسم بر روی نقطه زرد یکسان و نمایان بیفتد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین