آشتی‌جویانه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشتی/جویانه/

صفت

آشتی‌جویانه

1. ویژگی آنچه هدفش نشان دادن صلح‌جویی است.
2. (قدیمی): با حالت آشتی جویی.

   کشورهای طرفِ درگیری، آشتی جویانه در کنفرانس صلح شرکت کردند.

واژه‌های مشتق شده

• آشتی، آشتی کردن، آشتی دادن، آشتی پذیر، آشتی جویی، آشتی خواره، آشتی کنان، آشتی ناپذیر

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن