آشتی‌جویی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آشتی/جویی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آشتی‌جویی

  1. طالب آشتی بودن.
    آشتی جویی بهتر از ستیزه جویی است.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن