آشتیکنان
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آشتی/کُنان/
اسم مصدر
[ویرایش]آشتیکنان
- مراسمی که ضمن آن آشتی میکنند. با حالت آشتیجویی.
- عمل آشتی کردن. مجلسی که برای آشتی کردن و آشتی دادن ترتیب داده میشود.
واژههای مشتق شده
[ویرایش]برگردانها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن