پرش به محتوا

آشتی‌کنان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آشتی/کُنان/

اسم مصدر

[ویرایش]

آشتی‌کنان

  1. مراسمی که ضمن آن آشتی می‌کنند. با حالت آشتی‌جویی.
  2. عمل آشتی کردن. مجلسی که برای آشتی کردن و آشتی دادن ترتیب داده می‌شود.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن