آشوب‌گستر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

/آشوب/گُستَر/

اسم مرکب

آشوب‌گستر

1. (قدیم): فتنه‌انگیز.

   چون موی زندگیش سیه و کوته است روز/ از ترک تازی هندوی آشوب گستر. «خاقانی»

واژه‌های مشتق شده

• آشوب، آشوبنده، آشوباندن، آشوب طلب، آشوب گر، آشوب گرا، آشوب شدن، آشوب کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن