آشوب

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

/آشوب/

اسم مصدر

آشوب

1. به هم خوردن نظم، هرج و مرج، نبودن آرامش و نظم.
2. فتنه، فساد. مایه فتنه، موجب فساد. شور و غوغا، ازدحام انقلاب، شورش.

واژه‌های مشتق شده

• آشوبنده، آشوباندن، آشوب گر، آشوب طلب، آشوب گرا، آشوب گستر، آشوب شدن، آشوب کردن

---

برگردان‌ها

انگلیسی: riot disturbance unrest revolt confusion nausea unrest turbulency turbulence tumult sedition ruckus

riot revolution misrule hurly burly fuss fury convulsion commotion alarum alarm unblenched tumultuous

stormy storm and stress squally flaw disturbance anarchist anarch alarmism rowdyism rowdy

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین