پرش به محتوا

آشوفتن

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/آشوفتَن/

مصدر فعل لازم

آشوفتن

(قدیم): تندی کردن. آشفتن.
دلیران به یک دیگر آشوفتند/ ... «فردوسی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آشوفتن&oldid=870466»