آش‌توی‌کاسه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آش/توی/کاسه/
مَثَل[ویرایش]
آش‌توی‌کاسه
- (گفتگو): آش تویِ کاسه کسی بودن کنایه از: فراهم بودن روزی او.
مترادف‌ها[ویرایش]
- آش پیش پا، آش چهلم، آش پیش پا، آش خوردن، آش در هم جوش، آش دندانی ، آش دهن سوز، آش بردن، آش شلم شوربا، آش شله قلم کار، آش کشک خاله، آش گل گیوه، آش همان آش، آش یک وجب روغن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن