به سبب استثنایی بودن واژه هیچ توصیفی برایش نیست مگر اینکه به زبان معیار باستان به دو بخش آغا - لِم تجزیه گردد.
آغا در گذشته با آقا تفاوت معنی نداشته و هر دو کلمه به معنی سفیدی بویژه سفیدی پوست بوده است. لِم به هر ماده یا جسم ژله‌ای اطلاق می‌شده و در مورد انسان، انسانی که چاق و پفکی باشد تعبیر می‌شده است. با این اوصاف منظور از آغالم فرد سفید تپل بوده است.
