آقا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [آقا]
صفت[ویرایش]
آقا
- (احترام‌آمیز): هنگام خطاب به مردان و پسران یا صحبت کردن از آنان به‌کار می‌رود.
- برادر بزرگتر، برادر مه
- برخی از زبان شناسان ریشۀ آن را پارسی می‌دانند که از واژۀ هخا یا هاخا برگرفته شده؛ برای مثال هاخامنش یا هخامنش به معنای خوی و سرشت آقایی و جوانمردی‌ست.
ترکی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [آق/آ]
صفت[ویرایش]
- امیر، ارباب، سرور، رییس.
- عنوانی است که برای احترام و تفخیم به اول یا آخر اسم کسی می‌افزایند: آقامحمد، محمدآقا.
- آقا به سفیدی اطلاق شده و در دنیای باستان، فرد سفید یا اندام سفید مورد مخاطب بوده‌است.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
–––·
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8
- فرهنگ کوچک زبان پهلوی
- فرهنگ واژه های اوستا