آقا

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آقا/

صفت[ویرایش]

آقا

  1. (احترام‌آمیز): هنگام خطاب به مردان و پسران یا صحبت کردن از آنان به‌کار می‌رود.
  2. برادر بزرگتر، برادر که برخی از زبان شناسان ریشۀ آن را پارسی می‌دانند که از واژۀ هخا یا هاخا برگرفته شده؛ برای مثال هاخامنش یا هخامنش به معنای خوی و سرشت آقایی و جوانمردی‌ست.

صفت[ویرایش]

  1. امیر، ارباب، سرور، رییس.
  2. عنوانی است که برای احترام و تفخیم به اول یا آخر اسم کسی می‌افزایند: آقامحمد، محمدآقا.
    آقا به سفیدی اطلاق شده و در دنیای باستان، فرد سفید یا اندام سفید مورد مخاطب بوده‌است.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]