آفتابی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابی/

صفت نسبی

آفتابی

1. منسوب به آفتاب، خورشید، شمس؛ بی‌ابر.
2. در آفتاب پرورده، در آفتاب خشک شده: کشمش آفتابی.
3. رنگ برگشته و داغ زده از آفتاب.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: sunny ,fair
• انگلیسی: solar
• انگلیسی: fine
• ایتالیایی: soleggiato
• solare
• انگلیسی: sunny
• shiny
• bright
• unearth

• sunshade
• sunglasses
• subsolar
• solarium
• scareup
• parasol
• sunbonnet
• solar battery
• groundhog day

منابع

• فرهنگ لغت معین