پرش به محتوا

آفتاب‌تنک

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آفتاب/تُنُک/

قید

[ویرایش]

آفتاب‌تنک

  1. (گفتگو): زمان طلوع خورشید. هنگام طلوع آفتاب.
    آفتاب تنک همه زدیم به صحرا.

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین