آفت‌زا

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفَت/زا/

اسم مرکب

آفت‌زا

1. پدیدآورنده آفت و بلا.

   اصولا شب آفت‌زا بود و در شب بود که امراض شدت می‌گرفت. «شهری»

مترادف‌ها

• آفت، آفت پذیر، آفت زده، آفت کش، آفت گیر، آفت زدگی، آفت رسیده

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن