پرش به محتوا

آفت‌زدن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آفَت/زدَن/

مصدر لازم

[ویرایش]

آفت‌زدن

  1. به بیماری، تباهی، زیان، و مانند آنها گرفتار شدن.
    باغ‌ها آفت زده است. «میرصادقی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن