آلابولا
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /آلهَ/بولَع/
اسم مرکب[ویرایش]
آلابولا
- مترادف آلاپلنگی در زبان فارسی؛ زمانی صرف میشود که بخواهند از پارچه یا پوست جانور ابلقی و خالدار و مانند آنها سخن برانند.
- بالَم چؤخ آلهَ بولهَ دِ!
- این خیلی آلاپلنگی هستش!
- بالَم چؤخ آلهَ بولهَ دِ!
- آلابولا در گویش گنابادی مترادف آلِبولَ میباشد و به معنی درهم برهم، تار و مار، شفته و مشوش، بهم ریخته، غالباً به چشمی اطلاق میشود که تارومار میبیند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس