آماساندن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آماساندَن/

مصدر فعل متعدی

آماساندن

1. (قدیم): ایجاد آماس کردن.

   معنی رمد، آماسی بُوَد خونی که بیاید به چشم ... و طبقهٔ ملتحمه را بیاماساند.‌«اخوینی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن