آهنگر

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /آهَن/گَر/

صفت

آهنگر

1. پیشه‌وری که با آهن کار می‌کند و ابزارها و قطعه‌های آهنی میسازد.
2. (فنی): پیشه‌وری که با ساخت، اتصال، و تعمیر قطعات آهنی سروکار دارد، مانند سازنده در و پنجره و جوشکار.
3. کسی که پیشه‌اش ساختن آلات و ادوات آهنی است، حداد.
4. (فنی): جلوبندی‌ساز اتومبیل.

واژه‌های مشتق شده

• آهنگری، آهنگر‌خانه، کاوه‌آهنگر

---

برگردان‌ها

ترجمه
ایتالیایی: fabbro انگلیسی: blacksmith , ironsmith		smithy ironsmith blacksmith

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین