پرش به محتوا

آهنگ‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آهَنگ/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آهنگ‌کردن

  1. (موسیقی ایرانی): کوک کردن، میزان کردن، تنظیم کردن.
    اگر دو وتر را در یک مرتبه آهنگ کنند، بینهما بُعدی نباشد. «مراغی»

مصدر فعل لازم[ویرایش]

  1. قصد کردن، عزم کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین