آهنگ

فارسی

آهنگ

(موسیقی): ملودی. نوا، لحن. قطعه موسیقی. هر صدای موزون از انسان یا پرنده یا از آلات موسیقی.
قصد، عزم. حمله، صولت. فحویٰ، مفاد. سان، گونه، روش.
میزان تغییر چیزی در طول زمان، روند.

آهنگ ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آ - هنگ قابل تجزیه باشد؛ و ظاهراً اشاره به لشکر یا اصحاب «آ» یعنی قبیله‌ای که جماعت آن همه سفیدپوست بودند، اشاره داشته است مانند قوم عاد.

ترجمه
ایتالیایی: melodia canzone suono ritmo انگلیسی: tonicity tone tonality sonance setting music intonation cadence air unisonous unisonant unisonal tuneless tuneful tuneable tune tunably tunable toneless symphony orchestra symphonist symphonious symphonic sonant scout rhythm peanoforte opera note musical melody melodic		lilt lay instrumentation inharmonious inharmonic homophonic harmonist harmonic fantasie fantasia dead march consonant concordant compositor composer canorous boy scout tritone toom supertonic sottovoce melodize larghetto jig isotonic hit off harmonize harmonization finale coordinator coordinate coda chant bellwether attune adagio		tonal tenderfoot syncopation swing rhythmic monophony galliard counterpoint contrapuntal chorus chime in tin pan alley octet intonate dissonance cub scout achromic achromatic accent tone deaf heroic stanza accelerando part song camporee grace note cadenza verism jam session ground bass harmonic motion double bar tone language