پرش به محتوا

آهوی‌مشکین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آهوی/مُشکین/

اسم مرکب

[ویرایش]

آهوی‌مشکین

  1. (قدیم): آهوی‌مشک و به مجاز معشوق زیبا.
    دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم/ چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد. «حافظ»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن