آو
فارسی
[ویرایش]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ae/Drinking_water.jpg/220px-Drinking_water.jpg)
ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آؤ/
اسم
[ویرایش]آو
- (قدیم): آب.
- آؤ نیوش/شورب یعنی آب آشامیدنی
ضمیر
[ویرایش]آؤ
- همارز او در زبان بهاری، زمانی صرف میگردد که بخواهند به شخص یا چیزی در آن دوردورا اشاره یا معرفی کنند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس