پرش به محتوا

آوازه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آوازهِ/

اسم

[ویرایش]

آوازه

  1. صیت، شهرت. شهرت دادن. شایعه کردن. خبر.
  2. (موسیقی ایرانی): صوت، آوا، نغمه، ترانه، دستگاه.

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین