آونگان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوَنگان/

صفت

آونگان

1. آویخته، معلق، آونگ، آویزان.

   به کسی رسیدی که در هر تاب موی او صدهزار شمس‌تبریزی آونگان است. «افلاکی»

2. (مجاز): وابسته؛ منوط.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: suspension swing

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین