پرش به محتوا

آونگ‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آوَنگ/کردَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

آونگ‌کردن

  1. آویزان کردن.
    هزار یک گر ز آسمان درآویزد/ چنان بُوَد که ز کاهی کُهی کنند آونگ. «فرخی‌یزدی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن