آچاریدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آچارِیدَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آچاریدن

  1. بن مضارع آچار، آچاردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن