آچار

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /آچار/

اسم

آچار

1. (فنی): وسیله‌ای برای باز و بسته کردن پیچ‌ و‌ مهره که انواع مختلف دارد: چهارسو، دوسر، شمع، شلاقی، آلن و غیره.
2. پرورده‌ها و ترشی‌ها در آب‌ليمو و سركه و امثال آن. (رايج در ميان ايرانيان جنوب خليج فارس همچون بحرين، كويت، ...
3. درهم آمیخته. زمین پست و بلند و سراشیب.

واژه‌های مشتق شده

• آچار‌آلن، آچار‌بکس، آچار‌پیچ‌گوشتی، آچار‌جغجغه، آچار‌چرخ، آچار‌چهار‌سو، آچار‌درجه، آچار‌دو‌سر، آچار‌رینگی، آچار‌شش‌پر، آچار‌شش‌سو، آچار‌شلاقی، آچار‌شمع، آچار‌فرانسه، آچار‌کلاغی، آچار‌گلویی‌خاردار، آچار‌لوله‌گیر، آچار‌مغزی، آچار‌هواگیری، آچار‌تخت، آچار‌جک، آچار‌خور، آچار‌کشی، آچار‌گوساله، آچاردن، آچاریدن

---

منابع

• فرهنگ لغت معین. فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ واژه‌های ترکی در فارسی. لغت‌نامه دهخدا