پرش به محتوا

آکنده‌گوش

از ویکی‌واژه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

آگنده‌گوش

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/آکَنده/گوش/

صفت مرکب

آکنده‌گوش

(قدیم): بی‌اعتنا به سخنان و اندرزهای دیگران. اندرز ناپذیر.

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آکنده‌گوش&oldid=872008»