آکنده‌گوش

از ویکی‌واژه
(تغییرمسیر از آکنده گوش)

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آکَنده/گوش/

صفت مرکب[ویرایش]

آکنده‌گوش

  1. (قدیم): بی‌اعتنا به سخنان و اندرزهای دیگران. اندرز ناپذیر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین