آیات
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [آ/یات]
فعل[ویرایش]
آیات
- فعل دستوری و اشاره به خوابیدن.
- آیات از دو بخش آ - یات تشکیل شده و یات به زبان معیار مصدر خواب است، آ را باید به معنی تأکید یا جلب توجه بیشتر مخاطب استنباط کرد.
ریشهشناسی۲[ویرایش]
- عربی
اسم[ویرایش]
- آیهها. نشانهها، علامتها.
- آیاتی از قرآن ... اختیار کرده بود. (جمالزاده)
- آیههای قرآن. ؛ ~متشابه آیاتی از قرآن که مقصود از آنها کاملاً روشن نیست و قابل تأویل.
استعاره[ویرایش]
- ~محکمه آیاتی از قرآن که مقصود آنها روشن است و قابل تأویل نیست. ؛ نمازِ ~نمازی که هنگام خسوف و کسوف و دیگر بلایای طبیعی بر مسلمانان واجب.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین