پرش به محتوا

آین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آیِن/

اسم

[ویرایش]

آین (قدیم)

  1. آیین.
    آین در زبان بهاری مترادف همان آیل به معنی بیداری یا بیدار شدن است.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن