پرش به محتوا

آیین‌آوردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آیین/آوردَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

آیین‌آوردن(قدیم)

  1. برقرار کردن رسم؛ مرسوم کردن.
    شراب خوردن و بزم نهادن آیین آورد. «خیام»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن