ابار

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /اَبار/

اسم

ابار (قدیم)‎ (شیمی)‎

1. سرب.

   اسرب را ابار گویند. «ابوالقاسم کاشانی

کهن واژه

1. ابار ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اَ - بار قابل تجزیه باشد؛ که اشاره به چیزی راحت مانند زین راحت، نشیمنگاه راحت و مانند آنها بوده است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس