ابرو

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /اَبرو/

اسم

ابرو (جانوری)‎

1. مجموع موهای کوتاه که بر بالای چشم انسان می‌روید. ابروی.
2. مجموع موهای روییده بر ظاهر استخوان قوسی شکل بالای کاسه چشم زیر پیشانی.

استعاره

1. ابرو بالا انداختن: بی میلی نشان دادن، مخالفت کردن.
2. خم به ابرو نیاوردن: تحمل کردن مشقت و ناله نکردن.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: Augenbraue ^de
• ارمنی: ունք ^hy، հոնք ^hy
• اسپانیایی: ceja ^es
• اسلواکیایی: obočie ^sk
• انگلیسی: eyebrow ^en
• ایتالیایی: sopracciglio ^it
• پرتغالی: sobrancelha ^pt
• ترکی استانبولی: kaş ^tr
• چکی: obočí ^cs
• روسی: бровь ^ru
• زازاکی: buri ، bırwey 
• فرانسوی: sourcil ^fr
• هلندی: wenkbrauw ^nl

• یونانی: φρύδι ^el
• ایتالیایی: sopracciglio
• انگلیسی: eyebrow
• brow
• brace
• pencil
• crayon
• scowl
• mascara
• superciliary
• highbrow
• accolade
• glabella

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین