ابیات

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبیات/

اسم

ابیات

1. بیت‌ها، جمع بیت. سخنان منظوم. خانه‌ها.

   ابیات ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَ - بِی - یات تلفظ می‌شده، که به معنی درخواست یا طلب خَم شدن بوده است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین