اتیل

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اِتیل/

اسم

اتیل (شیمی)‎

1. بنیان آلی کربن و هیدروژن که در بسیاری از ترکیبات کربن موجود است و از ترکیب‌های متداول حاوی این بنیان می‌توان الکل‌سفید را نام برد.

کهن‌واژه

1. اِتیل ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اِیت - ایل قابل تجزیه بوده و استنباط کلی از اصطلاح فوق ایل و تباری انس گرفته با سگ بوده است.

---

ترجمه
انگلیسی: ethyl ethyl alcohol ethylate tetraethy

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس