اتیل
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
آوایش
[ویرایش]- /اِتیل/
اسم
[ویرایش]
اتیل (شیمی)
- بنیان آلی کربن و هیدروژن که در بسیاری از ترکیبات کربن موجود است و از ترکیب‌های متداول حاوی این بنیان می‌توان الکل‌سفید را نام برد.
کهن‌واژه
[ویرایش]
- اِتیل ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اِیت - ایل قابل تجزیه بوده و استنباط کلی از اصطلاح فوق ایل و تباری انس گرفته با سگ بوده است.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس