پرش به محتوا

ایت

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

رِیشه لغت

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِیت/

اسم

[ویرایش]
  1. به معنی سگ در گویش بهاری.
  2. به معنی گم شدن، گم و گور شدن در گویش بهاری.

استعاره

[ویرایش]
  1. تلویحاً مامور، آژدان و امنیه در گویش بهاری.
    ایت کِمِن آنقِر رِه.
    مثل سگ زوزه می‌کشه.

زبان دیگر

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • انگلیسی

اسم

[ویرایش]
  1. به معنی او، آن.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]