پرش به محتوا

اجاره‌دار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِجاره/دار/

صفت

[ویرایش]

اجاره‌دار

  1. مستأجر. موجر.
    روزی که از اجاره‌داری دکان پول گرفتم به میراث پدرم فکر کردم. «محمدعلی»

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن