پرش به محتوا

اجازه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِجازه/

اسم مصدر

[ویرایش]

اجازه

  1. موافقت کسی یا کاری که دیگری می‌خواهد انجام دهد، معمولا با گفتن سخنی که نشانه موافقت است. رخصت.
  2. (حدیث): گواهی‌‌ای که عالِمی دینی به کسی می‌دهد دایر بر اینکه فرد می‌تواند از او حدیث روایت کند.
  3. (شبه‌جمله): کلمه‌ای که دانش‌آموزان با ادای آن، درخواست سخن گفتن می‌کنند، یا می‌خواهند کاری را انجام دهند.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن