اجازه‌خواستن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجازه/خواستن/

مصدر فعل لازم

اجازه‌خواستن

1. تقاضای اجازه کردن. اجازه.

   اجازه خواستم که آن کیف را همراهش ببَرَم. «صادق هدایت»

مترادف‌ها

• اجازه، اجازه نامه، اجازه داشتن، اجازه گرفتن، بدون اجازه

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن