اخضر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اَخضَر/
صفت
[ویرایش]
اخضر (قدیم)
- سبز رنگ، سبز، کبود، آبی. و به مجاز سرسبز، شاداب.
کهن‌واژه
[ویرایش]
- اخضر ممکن است در زبان معیار باستان به دو حالت تجزیه گردد. نخست اَخ - ضر و دوم اَ - خضر که در این دومی نام پیامبر ایرانی مبرهن است.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
{{ترجمه-پایین} منابع[ویرایش]
|
||||||||