پرش به محتوا

ادا و اطفاری

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَدا/اَطفاری/

صفت نسبی

[ویرایش]

اداواطفاری

  1. (عامیانه): منسوب به ادا و اطفار؛ ادا و اطواری.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن