پرش به محتوا

ادب دوستی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَدب/دوستی/

حاصل مصدر

[ویرایش]

ادب‌دوستی

  1. دوست داشتن ادب و فرهنگ.
    هر دو ذوق و ادب دوستی خود را از پدر خود به ارث برده بود. «اسلامی ندوشن»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن