پرش به محتوا

اذن دادن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِذن/دادَن/

مصدر فعل لازم

[ویرایش]

اذن‌دادن

  1. اجازه دادن، رخصت دادن. جایز شمردن. مرخص کردن.
    اگر اذن بدهید، در ایران کارخانه بسازیم. «طالبوف»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین