ارتخشتر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پارسی باستان

آوایش[ویرایش]

  • /اَرتهَ/خُشتر/

اسم خاص[ویرایش]

ارتخشتر

  1. مترادف با اردشیر فارسی انگاشته شده اما احتمال این فرض بسیار کم است.
    ارتخشتر ممکن است به دو کلمه ارته - خشتر قابل تجزیه باشد و در مجموع صفتی بوده که به صاحب نام داده شده که به معنی صبح‌ها سرخوش است، است. کسی که صبح‌ها دل و دماغ داشت.
  2. اردشیریکم (ارتخشتر) هخامنشی، فرزند خشایارشاه و ملکه آمستریس ششمین شاه سلسله هخامنشیان از سال –۴۶۵ تا ۴۲۴– پیش از میلاد.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]