پرش به محتوا

ارتفاع یافتن

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/اِرتِفاع/یافتَن/

مصدر فعل لازم

ارتفاع‌یافتن (قدیم)‎

بلند شدن؛ دارای مرتبه بلند شدن. برطرف شدن؛ از میان رفتن.
خدای عزوعلا خواست که عَلم خلافت و تسلط ما ارتفاع یافته ... «میرخواند»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ارتفاع_یافتن&oldid=888348»