اسار
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
عربی
آوایش[ویرایش]
- [اِسار]
اسم[ویرایش]
اسار
- بند، دوال، افسار.
- اسار احتمالا معرب اَسال است.
- اُسار :در گویش گنابادی یعنی بند ، کمند ، کنترل چیزی یا کسی.
صفت[ویرایش]
- اسیری، بردگی.
مصدر متعدی[ویرایش]
- اسیر کردن.
- چیزی یا کسی را به بند کشیدن.
لری[ویرایش]
اسم[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین