اسار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

عربی

آوایش[ویرایش]

  • [اِسار]

اسم[ویرایش]

اسار

  1. بند، دوال، افسار.
    اسار احتمالا معرب اَسال است.
  2. اُسار :در گویش گنابادی یعنی بند ، کمند ، کنترل چیزی یا کسی.

صفت[ویرایش]

  1. اسیری، بردگی.

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. اسیر کردن.
  2. چیزی یا کسی را به بند کشیدن.

لری[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. ستاره. استاره‌.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین