اسفند
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اِسفَند/
اسم مرکب
[ویرایش]
اسفند
- (گاهشماری): ماه دوازدهم از سال شمسی، پس از بهمن ماه و پیش از فروردین ماه، دارای بیست و نُه یا سی روز.
- یکی از امشاسپندان، نماد بردباری و نگاهبان زمین.
- (گیاهی): گیاهی است با گلهای ریز سفیدرنگ و دانههای سیاه که دانههای سیاه آن را برای دفعِ چشم زخم، روی آتش میریزند. سلامتی.
جستارهای وابسته
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|