اسکیت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اسکیت‌ها دارد

آوایش[ویرایش]

  • [اِس/کی/ت]

اسم خاص[ویرایش]

اسکیت

  1. اقوام و قبایل صحراگرد، چادرنشین و سوارکار، سده هفتم پ. م. احتمالا از آسیای میانه، که هرودوت ایشان را آریایی توصیف می‌نماید‌.
    کلمه اسکیت تا دوران هخامنشیان شناخته شده نبود و هخامنشیان به تمام قبایل صحراگرد که در سرحداتشان رؤیت می‌شد اسکیت یعنی صحراگرد می‌نامیدند و شناختی از منشاء آنها نداشتند، قبایل صحراگرد سکا، کیمیری، اشکیدا، ماساژت یا ماساگت، ترریان که برخی منشاء اروپایی داشتند و اغلب از طریق آسیای مقدم نفوذ می‌کردند، همه اسکیت یعنی صحراگرد نامیده می‌شدند.[۱]

انگلیسی[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • [اِس/کَیت]
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اسکیت دارد

اسم[ویرایش]

اسکیت

  1. صفحة مخصوصی ( گاهی به اندازة زیرة کفش ) که در زیر کفش می‌بندند و بر روی زمین یا یخ با آن حرکت می کنند
    ( سر خوردن ، لغزیدن و یا .... )

فعل[ویرایش]

  1. حرکت بر روی سطوح ( آسفالت ، یخ ، جاده و .... ) با استفاده از کفش های اسکیت ( Skates ) را گویند.

پانویس[ویرایش]

  1. هرودوت می‌نویسد کیاکسار شاه ماد به نینوا پایتخت آشور لشکر کشید ولی با ناکامی مواجه شد چون سپاهیان اسکیت (صحراگردان) به یاری آشوریان آمده ایشان را نجات دادند.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]