الو
فارسی
[ویرایش](اَ لُ)
ریشه‌شناسی ١
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- لفظی است که در شروع برقراری ارتباط تلفنی گفته می‌شود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ٢
[ویرایش]فرم گویشی از قدیمیتر آلاوه، برای بیشتر به آن بنگرید.
اسم
[ویرایش]- شعلة آتش، زبانة آتش.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اَلو :(alw) در گویش گنابادی به آلوچه گویند. اَلُو :(alow) در گویش گنابادی یعنی آتش
برگردان‌ها
[ویرایش]- ایتالیایی
- pronto
- انگلیسی
- flame